Restaurant Van Buuren, Drieharingstraat 16, 3511 BJ Utrecht
Eten/Drinken: Cijfer 7,5/6
Bediening: Vlot, amicaal maar correct
Sfeer: Eetcafe achtig, met kroonluchters en bioscoopstoelen
Prijs: Zeer redelijk te noemen
Beschrijving:
Vanwege een verjaardag ben ik deze keer op uitnodiging naar Utrecht getogen, om me bij Restaurant Van Buuren te laten verrassen. Vantevoren natuurlijk al even de website van deze zaak opgezocht; ziet er leuk uit. Leuk concept met zogenaamde samsam gerechtjes; halve voor- en hoofdgerechten zodat je meerdere dingen kunt bestellen, proeven en gezellig met elkaar kunt delen. Bij binnenkomst om 19.30u valt me op dat de zaak helemaal vol zit. Toch lekker voor een woensdagavond. En natuurlijk een goed teken; mensen gaan hier blijkbaar graag eten. Aan de andere kant: Hartje binnenstad Utrecht, het moet je daar als restaurateur niet gebeuren dat je dan niet iedere avond een gevulde zaak hebt, anders overleef je niet. Genoeg over volle zalen, het aperitief komt eraan. De droge witte wijn - Chardonnay volgens de ober - blijkt wat té droog, want erg zuur! Het goed getapte glas Hertog Jan bier smaakt beter. Na een aantal minuten wachten is onze tafel vrij en kunnen we plaatsnemen. Tevens wordt nu ook (pas) de kaart gebracht. Wat jammer is is dat de 'echte' kaart niet overeenkomt met de kaart die op de website van het restaurant is gebupliceerd. Verheug je je ergens op......
Eens even kijken, ik ga vandaag wat van die samsam gerechtjes proberen. Een klassieke Carpaccio met balsamico, pijnboompitten en gruyerekaas, en een marbré van gerookte zalm met hollandse garnalen vormen 'samsam' het voorgerecht. Als hoofdschotel ga ik vandaag voor (hoe kan het ook anders) een Tournedos met rocquefortcrème en dat ga ik combineren met een Geitenkaasfondue met groenten en gegrilld brood. Alle gerechten smaakten zoals ik het graag heb: erg goed. Alleen het beloofde gegrillde brood bleek gewoon een aantal sneetjes stokbrood te zijn die niet in de buurt van een grill waren geweest. Dat mocht de pret echter niet drukken, want het smaakte er niks minder om. Wat de pret wel drukte, was het feit dat het enorm lang moest duren voordat het hoofdgerecht uiteindelijk geserveerd werd. Een volle zaak? Okay, maar zorg dan dat je keuken er op is berekend. Uiteindelijk zouden we pas eten om 21.40u (!). Ondertussen is helaas onze gastvrouw zelf ziek geworden (nee, niet van het eten) dus ze heeft niet met haar gasten mee kunnen genieten. Ook niet van het 'petit grand dessert' (hoe kom je erop) wat bestond uit kleine porties yoghurtparfait met caramel en nootjes, hemelse modder, sinaassappelsorbet met witte chocolade en tenslotte Mascarponetaart. Na dit alles kon er - zelfs bij mij - geen koffie meer bij. Tjonge wat valt zo'n geitenkaas fonduetje zwaar zeg!
We hebben lang op het eten moeten wachten, maar ondanks dat was het gewoon een super gezellig avond met heerlijk eten en drinken en een zeer vrolijke en vriendelijke bediening. Toch zeker best een adres om te onthouden dus!
woensdag, april 26, 2006
maandag, april 24, 2006
Beni Ostler, Bekannt von Funk und Fernsehen! (D)
Restaurant Beni Ostler in Grainau (D) op de Waxensteinstraße, kan niet missen!
Eten/Drinken: Cijfer 7/9,5
Bediening: Laten we het 'eenvoudig' noemen
Sfeer: Deutsche Volksmusik, Lederhosen und so weiter
Prijs: Volle maag voor weinig geld.
Beschrijving:
Wat valt er nu te schrijven over een restaurant in een van de kleinste dorpjes van Duitsland, aan de voet van Duitslands hoogste berg.... Best wel wat eigenlijk! Zeker als je hier met een 15 koppen tellende groep van niet de meest stille Nederlanders, 3 avonden achter elkaar gaat eten. Variatie?? Welnee!! Schnitzels en bier zijn toch lekker? Er hangt een heerlijke Duitse sfeer, die wij zelf nog eens versterken door onze lange tafel met veel bier erop! De schnitzels zijn inderdaad lekker, de frietjes versgebakken, en de glazen bier van een uitstekend formaat. Over mayonaise en ketchup voor bij de frietjes blijkt men op donderdagavond niet te beschikken, en op vrijdag ontbreekt alleen nog mayonaise. Geen probleem; die hebben we op zaterdag zelf meegebracht! Op vrijdagavond troffen we aan de "Stammtisch" zelfs nog een aantal lokale boeren die op een gegeven ogenblik de kast met instrumenten opentrokken en daar in de zaak een flink staaltje oer Duitse volksmuziek begonnen te spelen. Echt geweldig! Moet je meegemaakt hebben... Vooral pogingen van één van 'de onzen' om het accordeon spelen onder de knie te krijgen waren redelijk hilarisch. Onderzoek op internet leert mij dat Beni Ostler een redelijk bekende duitse volksmuzikant is, die met zijn orkest, geheel gehuld in Lederhosen uiteraard, overal optreedt met - uiteraard - Duitse volsmuziek. Dus een accordeon, hoorn, gitaartje erbij en knallen maar! Voor die mensen die daar meer van willen horen, hier klikken AUB. Omdat Beni dus vrij bekend moet zijn in Duitsland is men ook zo slim geweest om bovengenoemde tekst 'bekend van radio en tv' levensgroot op het restaurant te schilderen. Ons heeft het in ieder geval drie avonden achtereen naar dit restaurant gelokt! Zoals er waarschijnlijk al veel toeristen ons voor zijn gegaan en zullen volgen. Wij hebben hier in ieder geval lekker en genoeg gegeten, en vooral ook gelachen!
Eten/Drinken: Cijfer 7/9,5
Bediening: Laten we het 'eenvoudig' noemen
Sfeer: Deutsche Volksmusik, Lederhosen und so weiter
Prijs: Volle maag voor weinig geld.
Beschrijving:
Wat valt er nu te schrijven over een restaurant in een van de kleinste dorpjes van Duitsland, aan de voet van Duitslands hoogste berg.... Best wel wat eigenlijk! Zeker als je hier met een 15 koppen tellende groep van niet de meest stille Nederlanders, 3 avonden achter elkaar gaat eten. Variatie?? Welnee!! Schnitzels en bier zijn toch lekker? Er hangt een heerlijke Duitse sfeer, die wij zelf nog eens versterken door onze lange tafel met veel bier erop! De schnitzels zijn inderdaad lekker, de frietjes versgebakken, en de glazen bier van een uitstekend formaat. Over mayonaise en ketchup voor bij de frietjes blijkt men op donderdagavond niet te beschikken, en op vrijdag ontbreekt alleen nog mayonaise. Geen probleem; die hebben we op zaterdag zelf meegebracht! Op vrijdagavond troffen we aan de "Stammtisch" zelfs nog een aantal lokale boeren die op een gegeven ogenblik de kast met instrumenten opentrokken en daar in de zaak een flink staaltje oer Duitse volksmuziek begonnen te spelen. Echt geweldig! Moet je meegemaakt hebben... Vooral pogingen van één van 'de onzen' om het accordeon spelen onder de knie te krijgen waren redelijk hilarisch. Onderzoek op internet leert mij dat Beni Ostler een redelijk bekende duitse volksmuzikant is, die met zijn orkest, geheel gehuld in Lederhosen uiteraard, overal optreedt met - uiteraard - Duitse volsmuziek. Dus een accordeon, hoorn, gitaartje erbij en knallen maar! Voor die mensen die daar meer van willen horen, hier klikken AUB. Omdat Beni dus vrij bekend moet zijn in Duitsland is men ook zo slim geweest om bovengenoemde tekst 'bekend van radio en tv' levensgroot op het restaurant te schilderen. Ons heeft het in ieder geval drie avonden achtereen naar dit restaurant gelokt! Zoals er waarschijnlijk al veel toeristen ons voor zijn gegaan en zullen volgen. Wij hebben hier in ieder geval lekker en genoeg gegeten, en vooral ook gelachen!
Abonneren op:
Posts (Atom)